یک کارشناس اقتصادی می گوید: با توجه به اینکه بودجه کشور وابسته به نفت و با تحریم ها تحت فشار قرار گرفته است، بنابراین نباید حسابی روی آن باز کرد بلکه باید بر دیگر بخش های غیرنفتی متمرکز شویم.
یدالله صادقی در گفت و گو با ایبِنا با اشاره به اینکه باید امکانات بالقوه را بالفعل کنیم، تصریح کرد: در حال حاضر واردات حدود ۲۶۰۰ قلم کالا به کشور ممنوع است و بهترین فرصت برای تقویت تولید داخل و محصولاتی ایجاد شده که سهم ارز بری را در اقتصاد کمتر کنیم و بر توان داخل بیافزاییم.
وی ادامه داد: در این مسیر اما تولیدکنندگان باید براساس بهترین کیفیت ها و نیاز روز جامعه، محصولاتی تولیدکنند که مطابق با استانداردهای دنیا، صادرات محور هم باشند تا بتواند منبع جایگزین برای درآمدهای نفتی و گازی باشد.
صادقی با بیان اینکه لازمه بهره مندی از ظرفیت های تولیدی استفاده از شرکت های دانش بنیان است که باید موتور محرک فعالیت های تولیدی باشد، ادامه داد: در زنجیره تولیدات محصولات معدنی دارای ظرفیت های بسیاری هستیم که می تواند جایگزین خوبی به جای نفت باشد؛ اما به شرط اینکه از رویکرد خام فروشی به سمت صادرات محصولات با ارزش افزوده بالاتر حرکت کنیم.
به گفته این کارشناس اقتصادی، بخش دیگری که در آن دارای مزیت هستیم، حمل و نقل و ترانزیت کالاست که باید در دستور کار جدی قرار بگیرد. ضمن اینکه با توسعه دیپلماسی اقتصادی باید روابط ایران و کشورهای دنیا و به ویژه همسایگان را بیش از پیش فعال کنیم تا مشکلات موجود تجاری و مالی هم برطرف شود.
به گفته صادقی، خوشبختانه منابع و امکانات بکری در کشور وجود دارد که علاوه بر تامین نیاز بیش از ۸۵ میلیون نفری داخلی می توان به عنوان هاب منطقه ای عمل کرد و از ظرفیت بازار ۱۲۰۰ میلیارد دلاری کشورهای پیرامونی نیز استفاده کرد.
وی تاکید کرد: باید بپذیریم که آمریکا اجازه توانمند شدن ایران را به لحاظ اقتصادی نمی دهد و به همین دلیل در حال مقاومت و مبارزه با آن هستیم چرا که دیگر مسائل بهانه شده و موضوع اصلی اقتصاد است. برهمین اساس، بهترین راه برای مقابله با این محدودیت ها، تمرکز بر امکانات موجود و هدایت اقتصاد کشور به سمت رشد و توسعه است.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه باید دیدگاه مشترکی بین نخبگان سیاسی و اقتصادی در کشور شکل بگیرد، تصریح کرد: اگر تاکنون توفیقات کمی در اقتصاد حاصل شده و عملکردها در حد رفع مشکلات اساسی مردم نبوده، به دلیل نبود اتحاد و انسجام در داخل است که البته بخشی هم مربوط به مسائل و فشارهای خارجی می شود.
